keştiya vayî
welatê şînî ra verba Citîronî pelê peritnayî biyî mi çi sermiyanê bibî
ti ameya miyanê refê zarejê birîndaran ra, çimanê to de wel bi vayê şewê ê xemî
sîneyê mi de boya pizrikanê ezebeyî ke tu kes dermanê xo nê bi
yew xefla varişt verçimkê xo şikit, riyê xo penç kerd
asoyo ke pê rayirî de nimiteyo, veng da deşteke bê serûbinî ra, zêrî kewt
û o bajareko bi yewna ziwanî vawitiyo, qesda caxanê min ê kardkerdeyî kerdê
feqîriyê dînê heskerdişî ya, verê dingan de yewbîn ra vet birû û mujeyanê mi
ti ameya zê tu kes tu kesî ra hesnêkerde bo, zê tu kes tu kesî ra tu kesî ra
mi yew hîs mîraz kerd ke ci ra vano eşq zê pîtaqa darkerdeyî xemgîn
rayîrê Enqerê pir benê bi Ezirganê to û zerê destanê mi bi lewkerdişê to
ma Alawiyê şewî bî, qulingê demî bî; ma çîk nepawitenê rojî ra
to klaman vatenê bi Kirmanckiya xo ya hîra, çerx û sema geriya derdorê porê te de
xoriyê, yew awk, yew hewnê rojî û herindê zimbêlan mi de vîr ardişê zegerekî
çi vajênî, belkî çiyekî nêvanê seva xortaniya mi ya bi di memikê to yê eraqyayî
seva xatirê qehweyan û parkan şo bivîn o çimeyê ke bi pênusa mi beriqyo
bivîn ke ez çi merdeyo xasek biya, niştayî verê tîrê gorikan de
ezebê fekser rakoteyî, bulwarê steril, feodalîteyo kahan a verê şewê de kewte
şaşiya bi amnano kahanî ra rakote, ku eşq cuyene bî mi re, la telafat hetê to de
nika ez sekerî çimeyek dolaba şikteyî ra nêno, helmê çermeyê to lewan ser de
şanî bihesebne şayîşê horayan verê mi her kotî’d bibo, vaj şayîş çi qisêko derg o
vaj ez rastî çîkî ameya, bi xeylê çiyan zano, zaf qerisiya hewnê dima
bi rikeka demode di orkestraya qerbalixî de kemaneke heddê xo ra vejiyo
la ard çînyo zerpakî mi ra wêtyer, ebayeke mi di qalkena dirbetanê mi vera zî
namê mi bieşnaw gama ke waştiyan dem diznenê bi pêşê xo yê qerifnaye
bizane zerê mi bar o zerê mi ser de, ez çi camerd biya waxta ke çekuyê to variştê
to zî heme paceyan ra niyadenê mi re, mi dirbetek ardê vîr nizano sîneyê kamî de
ez kewte biya –medejin virseya milçikê dejnaye zî- mi xeribiya xo kerd kunceyê demî de
ne ameyîşê şewê biya ez ne pêşayîşê gulê biya mehrûm û teberkerde verêkê îmkanî ra
şarbikê çembil şikteyî ra beriqyena gulbanga şewî, klameka zertenik pey trenî de xulxulyena
se ke yewî bi aşbiyayişî deyax nekeno qurre biya, ax şayîş çiqas mi re yeno
rêze dewreşanê hemdemî de ez vîneno ke herre xortaniyê mi na zîldayî ra mird biya
qulinganê bonê tarî ra, sivingeka cemednaye ra ameya, şemûmekanê to ser
ti nêzana ey eşq, çitur deste to re perskenê çekuyê destanê verînan ra perrayî
vayê gilbeyê dûr çareye mi ser de kaykerd, pamendi leylana asoyeko gilover
derdorê mi embazî kişayê û dayox, ax ku Kurdanê zewta seserra hasûdî biya êdî
de vaje çi bi o ke lewanê to ra nêvareno, mi zî eşqekî ra nebi weşmendişî dima
xemiyayê, xeterok û zermendê ya ez, nezano ke çi ya rayîrê gorikanê bajarî giroteyî de
mendî zerê mîlçikekê de çiyê ke to nedayê mi ke zere serdin û awkê ke aryeyê kaşan de biya
nimcet a ez, dişmenê xo ya, rêzê xo de ya ke ez gonê renga nivşînî* naskeno
nasilya şeweke şewan ra pê gama ke ez hewnêk vîneno hewnê xo de
têvdiyeno waxtêko viyarte mi dima zê astorê xoserikî nêdiyî nêvînayî
kulmalê** keye xo ya, tarif kerdene sanikê xo ya ke wina xo vîr keno cayeke de
gama pelê tarîxa çokan nusyena verba bertengê mewsîmî de serê xo çewt kenê
warzwi bidi miyanê qehweyan, do kehenbiyişî mi bivînî zerrê dumanê zelalî de
dejê xo musaye, kesera xo rêze ra, riyê xo bi karda tujî terişyayê
a kuf û peykerê eceb mende ra; nameyeke dana xo verba destarê şînê -ke
bajarê mi nêbi, badê her şikiyayişî ez agêryeno hîre heb prensîbê şorişî ser:
a hîna zehmetin dima şo; û paştê xo mede tu cayî û biqîr şo
Helbest : Selîm Temo
Muzîk û Aranje: Mem Ararat
Sêtêl,Kopûz û Lafta : Huseyin Can Pala
Çello : İsmail Kaya
Pîano: Ferhat Can Altıntaş
Mîks û Masterîng : Nîhad Jemsher
Vîdeo Klîp : Sozdar